* * * 

cisza zadaje najmocniejsze ciosy 
słowa rozdrapują rany
krzyk łagodzi ból

* * *
mech skrywa tajemnice 
stóp gnanych pośpiechem 
tylko las wie w którą idą stronę
 

* * *

na horyzoncie słów niewypowiedzianych 
czai się myśl 
by dać początek geniuszowi

* * *
w samotności pancerz duszy 
lśni jak zbroja
tych, co walczą do utraty tchu