Bezbarwne szczęście

zrobili krok za daleko 
oślepieni blaskiem
nie widzą
ogłuszeni krzykiem
nie słyszą

bez opamiętania
rozdają gesty
bez pokrycia

w cierpieniu
życie nabiera smaku
malując obrazy
doświadczeniem

olejne barwy
mienią się 
emocji paletą

i tylko podli
bezbarwnym szczęściem
zachłystują się
bez końca

paradoks