Czas melancholii

w kryształowym 
lustrze
przeglądam świat

odchodzi
znika za horyzontem
jak dzieciństwo 
pełne śmiechu
i młodość urzekająca
jak sen

lustro lśni
bez rys i skaz
odbija się w nim
szlachetność
dobroć
dojrzałość 

wsparta
na ramieniu czasu
stąpam 
cicho i ociężale
pełna melancholii
patrząc
w kryształowe lustro