Dzień po dniu

dzisiaj to most 
łączący 
trud wczoraj
z jutrem nieznanym

idę
przed siebie
powoli stawiam 
krok za krokiem

potykam się
o cienie
zagubionych myśli

zostawiam za sobą
ból miniony
niepewnie
wchodząc w lęk
kolejnych godzin