Nikt nie tuli drzew

po burzy 
nie przyszło 
słońce

zszarzało niebo
jesiennym bólem

wiatr 
sponiewierał liście
zrzucając nimi
o bruk

osamotnionych
poranionych drzew
nie tulił nikt

stoją 
umierając z tęsknoty
za wiosną