Ołowiana mgła

ołowiana mgła
przeznaczenia
spada 
na barki nocy

nie udźwigną 
jej ulice 
biegnące potokiem
śpiących myśli

nie zatrzyma
czas pędzący 
do świtu
milczeniem

został 
tylko gest
zawieszony
w półsłowie
jak fatum