Pod błękitnym niebem

pod powiekami 
świat pustoszeje

w słonecznych promieniach
w zieleniach traw
pod błękitnym niebem
tylko ty i ja

skąpani
w świetle gwiazd
patrzymy
w przyszłość

idziemy 
przed siebie
księżycową aleją
w stronę mostu rzęs

noc blednie
powieki 
nabierają lekkości
rzeczywistość wraca