22 września 2020

Pogrzeb marzeń

walające 
się gruzy
huk wystrzałów
uczucia owinięte
taśmą izolacyjną

 

ściśnięte serce
umysł zgnieciony
pogrzeb marzeń 

 

nadzieja 
ucieka
przed strachem
rzeczywistości zapachem

 

obudzony
sen skończony

 

szału atak
niemocy ból
wbija się
łamiąc dusze

 

wyobraźnia

 

w lustrze szara twarz
płacze rozmyta 
bo tu tylko krew
i krzyk matek 
ratujących dzieci