Pożyczony atrament

pod osłoną
księżyca
opatulona
jego srebrzystym
światłem
piję ciemność

w świetle
mroku
tworzę gwiazdy
i planety
nazywam wciąż
te same
morza i rzeki

biegnąc
przez grodzone
fiołkami ogrody
spojrzałam na włosy
strapione tęsknotą

zakwitło
marzenie
jak motyl
dotknięty
srebrzystą
kroplą rosy

pożyczam
od nieba atrament
piszę
a księżyc wygrywa
na cymbałkach
melodię
ciszą śpiewaną
i półmrokiem