Skorupa samotności

w ciszy
szukamy ukojenia 
i spokoju

przez 
niepoliczone dni 
w duszy 
samotność 
kłębi się i rośnie
jak najtwardsza 
skorupa 

dzień 
gdy skorupa pęknie 
rozpadnie się jak mur 
a z niej 
skrzydlata siła 
na nowo odkryta
już nie zginie

urośnie w siłę 
aby wypełnić pustkę
i nie musi iść 
samotnie w gąszcz 
nieokreślonych ludzi