Tasiemki bólu

pustka 
oblepia duszę
niebezpieczną 
pajęczyną myśli

ostre 
jak brzytwa
słowa 
rozcinają noc 
na cienkie
tasiemki 
bólu i rozkoszy
radości i smutku

cisza
to złudny balsam
nie leczy ran
pozwala im trwać