Trybunał potępieńców

deszcz 
zmyje obawy
pozbiera popioły
gruzy stuleci

patrzysz na błędy
kamienny aniele 
taki oziębły

te białe skrzydła 
jasna twarz 
i złoty krąg 
co oświetla 
twe bezlitosne oblicze

milczysz
nad  trybunałem 
potępieńców 
bo jaśniej 
im świecą 
na grobach 
znicze